Back Акитаи бызшәа AB Bahsa Cina ACE Chinees AF ቻይንኛ AM Kuwaping a sowal AMI Idioma chinés AN मानक मंदारिन ANP اللغة الصينية Arabic ܠܫܢܐ ܨܝܢܝܐ ARC الشينوية ARY
| Chinesischi Sprooche | ||
|---|---|---|
| Verbreitig: | Volksrepublik China, Republik China (Taiwan), Singapur, Indonesie, Malaysia, Thailand, Vietnam, Filippine, westligs Usland | |
| Sprecher: | 1,3 Milliarde (Platz 1) | |
| Linguistischi Klassifikation: |
| |
| Sproochchürzel | ||
| ISO 639-1 |
zh | |
| ISO 639-2 | (B) chi | (T) zho |
| ISO 639-3 |
zho | |
Die chinesische oder sinitische Sprooche (汉语) bilde äine vo de bäide Primärzwiig vo dr sinotibetische Sproochfamilie, dr anderi Primärzwiig si die tibetobirmanische Sprooche. Hüte schwätze öbbe 1,3 Milliarde Mensche chinesischi Sprooche, die mäiste von ene lääbe in dr Volksrepublik China und dr Republik China (Taiwan). In e Hufe Länder, vor allem in Südostasie, git s gröösseri Minderhäite, wo Chinesisch schwätze. Vo de chinesische Sprooche wird s Hochchinesisch am mäiste gschwätzt. Es wird au as „Mandarin“ oder äifach as „chinesischi Sprooch“ oder „s Chinesische“ bzw. „Chinesisch“ bezäichnet.
