Seldschuken

D Seldschuke (1040–1194) (au seldschukischi Türke^[1], Seldschuk-Türke, Groossseldschuke^[2], Seldschuqe; türkisch Selçuklular, persisch سلجوقيان Saljūqiyān, arabisch سلجوق Salǧūq oder السلاجقة as-Salāǧiqa) si e türkischi^[2][3] Fürstedünastii gsi, wo s Riich vo de Groossseldschuke gründet het. Zu däm Riich häi Middelasie, dr Iran, Irak, Sürie, Anatolie und Däil vo dr arabische Halbinsle ghöört.^[4]

E baar vo de Seldschuke-Fürste häi über s ganze Groossseldschukeriich gherrscht, anderi über Däilgebiet wie Kerman und Sürie (bis zum Aafang vom 12. Joorhundert) oder Anatolie (Sultanat vo Rum bis zum Aafang vom 14. Joorhundert).^[5]

D Seldschuke si sunnitischi Muslim gsi^[2] und häi mit iirem Siig in dr Schlacht vo Manzikert im Joor 1071 die türkischi Landnaam vo Anatolie iigläitet.^[6][7]

1. ↑ Tamara Talbot Rice: Die Seldschuken. Köln 1963, S. 10
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2} Josef Matuz: Das Osmanische Reich. Grundlinien seiner Geschichte. Darmstadt 1985, S. 14
3. ↑ Monika Gronke: Geschichte Irans. München 2003, S. 41
4. ↑ Tamara Talbot Rice: Die Seldschuken. Köln 1963, S. 22
5. ↑ Encyclopaedia of Islam, digitale Edition, Artikel Saldjukids - Iiläitig
6. ↑ Steinbach (1996), S. 22
7. ↑ Matuz (1985), S. 16