Telefon

E Delifon, (hochdütsch Telefon, früehner Telephon) (vo altgriechisch τῆλε tēle ‚färn‘ und φωνή phōnē ‚Lut, Don, Stimm, Sprooch‘;^[1] isch e Kommunikationsmittel zur Übermiddlig vo Döön und speziell vo Sprooch mittels elektrische Signal.

Umgangssproochlig wird mit em Begriff „Delifon“ näben em Ändgrät vom Delifonnetz hüfig au s ganze Delifonsystem eso bezeichnet. In dr Schwiiz isch mit „Delifon“ hüfig au s Delifongspröch, s Delifonat, gmeint.

S Delifonsystem het drei Hauptkomponänte:

• d Apparatur zur Umsetzig vo Schall in elektrischi Signal und zrugg und Komponänte zur Stüürig vo dr Verbindig, dr eigetlig Delifonapparat,
• d Delifonvermiddligsaalag (Ortsvermiddligsstell),
• dr Überdragigskanal – ursprünglig e Doppeladere wo mit Gliichstrom gspiist gsi isch, hüte au Zitschlitz oder Funkkanäl.

1. ↑ Wilhelm Gemoll: Griechisch-Deutsches Schul- und Handwörterbuch. G. Freytag Verlag/Hölder-Pichler-Tempsky, München/Wien 1965.