Anno Domini

Anno Domini (en llatín, ‘nel añu del Señor’), embrivíu A. D., ye un indicador calendariu que señala que la cifra antecedente ta cuntada a partir del añu cristianu de la nacencia de Xesucristu (Xesús de Nazaré), consideráu l'entamu de la era cristiana.

N'asturianu emplégase con más frecuencia l'equivalente «dempués de Cristu» (del griegu Χριστός [jristós, ‘l'Unxíu’], referíu a Xesús) embrivíu d. C. pa numberar los años de la era cristiana. Asina, 1492 A. D. y 1492 d. C. representen dambos l'añu en que Colón llegó a América.

Esta designación usar pa numberar los años nel calendariu xulianu y el calendariu gregorianu. La formulación llatina orixinal Anno Domini Nostri Iesu Christi foi simplificada darréu como anno Domini, siendo tal añu determináu nel 525 por Dionisio el Exiguo nel so Tabla de Pascues, adoptándose pola Europa occidental mientres el viii y n'Oriente nel sieglu xvi.

Agora bien, hasta'l sieglu XVI, l'entamu del añu podía empezar en distintos meses y feches, según tuviérense en cuenta unes o otres tradiciones y unos o otros fechos importantes na vida de Cristu: l'Estilu Bizantín (l'añu empieza'l 1 de setiembre), l'Añu de la Encarnación (el 25 de marzu), l'Añu de la Natividá (el 25 d'avientu), l'Añu de la Circuncisión (el 1 de xineru), l'Estilu Venecianu, etc.^[1]

1. ↑ De Francisco Olmos, José María (2010). Manual de Cronoloxía: la datación documental histórica n'España. Fidalguía. ISBN 9788489851665.