Esti artículu o seición necesita
referencies qu'apaezan nuna
publicación acreitada , como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables.
Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Beriliu}} ~~~~
Litiu Beriliu → Boru
Tabla completa • Tabla enantada
Blancu-buxu metálicu Información xeneral Nome , símbolu , númberu
Beriliu, Be, 4 Serie química
Alcalinotérreos Grupu , periodu , bloque
2 , 2 , s Masa atómica
9.0122 u Configuración electrónica
[He]2s 2 Propiedaes atómiques Radiu mediu
112 pm Electronegatividá
1,57 (Pauling )
1,5 (Allred y Rochow) (Pauling ) Radiu atómicu (calc)
111,3 pm (Radiu de Bohr ) Radiu covalente
89 pm Radiu de van der Waals
Ensin datos pm Estáu(aos) d'oxidación
2 y 1 1ª enerxía d'ionización
899,5 kJ/mol 2ª enerxía d'ionización
1757,1 kJ/mol 3ª enerxía d'ionización
14 848,7 kJ/mol Propiedaes físiques Estáu ordinariu
Sólidu (diamagnéticu ) Densidá
1848 kg/m³ Puntu de fusión
1560 K (1287 °C) Puntu de bullidura
2742 K (2469 °C) Entalpía de vaporización
292,40 kJ/mol Entalpía de fusión
12,20 kJ/mol Presión de vapor
4180 Pa Varios Estructura cristalina
hexagonal Nᵘ CAS
7440-41-7 Nᵘ EINECS
231-150-7 Calor específica
1825 J /(K ·kg ) Conductividá llétrica
31,35 × 10⁶ S /m Conductividá térmica
201 W/(m·K) Velocidá del soníu
13000 m/s a 293,15 K (20 °C ) Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del beriliu
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura , sacante que se diga lo contrario. [editar datos en Wikidata
El beriliu ye un elementu químicu de númberu atómicu 4 y símbolu Be , allugáu nel grupu 2 de la tabla periódica . Ye un elementu perteneciente a la serie química de los alcalinotérreos , bivalente , tóxicu , de color buxu, duru, llixeru y quebradizu. Emplégase principalmente como endurecedor n'aleaciones , sobre manera de cobre .
Formes comunes del beriliu. El beriliu tien ún de los puntos de fusión más altos ente los metales llixeros. El so módulu d'elasticidá ye al rodiu d'un 33% mayor que'l del aceru . Tien una conductividá térmica escelente, ye non magnéticu y resiste l'ataque con ácidu nítricu . Ye abondo permeable a los rayos X y, lo mesmo que'l radiu y el poloniu , llibera neutrones cuando ye bombardeáu con partícules alfa (del orde de 30 neutrones por millón de partícules alfa). En condiciones normales de presión y temperatura 'l beriliu resiste la oxidación del aire , anque la propiedá de rayar al cristal débase seique a la formación d'una delgada capa d'óxidu.
El beriliu suel atopase como constituyente de delles roques, minerales y xemes:
cristal de beriliu doráu heliodore esmeralda aguamarina morganita 
