Carlos Pellegrini | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 mayu 1895 - 30 abril 1904 Distritu: Provincia de Buenos Aires
6 agostu 1890 - 12 ochobre 1892 ← Miguel Ángel Juárez Celman - Luis Sáenz Peña →
12 ochobre 1886 - 6 agostu 1890
7 mayu 1881 - 30 abril 1883 Distritu: Provincia de Buenos Aires
| |||||||||||
Vida | |||||||||||
Nacimientu | Buenos Aires, 11 d'ochobre de 1846[1] | ||||||||||
Nacionalidá |
Arxentina España [2] | ||||||||||
Muerte | Buenos Aires, 17 de xunetu de 1906[1] (59 años) | ||||||||||
Sepultura | Cementeriu de la Recoleta | ||||||||||
Estudios | |||||||||||
Estudios |
Universidá de Buenos Aires Colegio Nacional de Buenos Aires (es) | ||||||||||
Llingües falaes | castellanu[1] | ||||||||||
Oficiu | abogáu, políticu, periodista, traductor | ||||||||||
Llugares de trabayu | Buenos Aires | ||||||||||
Serviciu militar | |||||||||||
Cuerpu militar | Exércitu Arxentín | ||||||||||
Creencies | |||||||||||
Partíu políticu | Partido Autonomista Nacional (es) | ||||||||||
Carlos Enrique José Pellegrini (11 d'ochobre de 1846, Buenos Aires – 17 de xunetu de 1906, Buenos Aires) foi un abogáu, retratista, periodista, traductor públicu y políticu arxentín que se desempeñó na Llexislatura Nacional y el Ministeriu de Guerra y Marina y foi electu vicepresidente d'Arxentina nel añu 1890. Foi'l décimu primer Presidente de la Nación Arxentina por ser el vicepresidente n'exerciciu en 1890, cuando asumió la presidencia del país de resultes del arrenunciu de Miguel Juárez Celman tres los sucesos conocíos como Revolución del Parque, hasta completar el mandatu en 1892.
Como presidente Pellegrini tuvo qu'enfrentase a una fonda crisis económica metanes un caos reinante, productu de los españíos revolucionarios. Mientres la so xestión de ventiséis meses sacó al país d'una grave crisis, fundamentalmente económica, al saniar les finances y fundar el Bancu de la Nación Arxentina. Tales midíes dieron llugar a una economía bien próspera nos años darréu posteriores, y por tal motivu foi conocíu como "el pilotu de nubes".[3][4]
Mientres el so xestión esanicióse la censura y l'estáu de sitiu que rexía dende'l gobiernu de Juárez Celman.[5][6] Foi unu de los primeros políticos que sostuvo una postura industrial pa l'Arxentina, nuna dómina en que'l negociu del país yera puramente la esportación de materies primes y l'importación de productos manufacturados.[7][8] Tamién foi unu de los primeros partidarios polos derechos civiles de les muyeres n'Arxentina, solicitando que se-yos reconociera'l derechu a votu políticu.[6][9]
Foi l'home de mayor enfotu que tenía Julio Argentino Roca, y dambos trazaron el destín de la llamada Xeneración del 80. Sicasí esa fuerte unión rompióse cuando Pellegrini alloñar de Roca hacia 1901, pa reclamar una reforma eleutoral llibre.[5]
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes swiss
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes nuevamayoria
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes fundacioncp
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes cpel
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes elhistoriadorwiii
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes poderlibro