Cero absolutu

Cero absolutu
temperatura termodinámica (es)

El cero absolutu^[1] ye la llende inferior de les escales de temperatura absoluta, al estáu nel que la entalpía y la entropía d'un gas ideal enfriáu alcanza'l so valor mínimu, al que se-y da un valor de 0. Esa temperatura teórica determínase por estrapolación de la llei de los gases ideales, y considérase, por alcuerdu internacional, que'l cero absolutu correspuende colos −273,15 °C y los −458,67 °F. Les escales de temperatura Kelvin y Rankine afiten los sos puntos cero, por definición, nel cero absolutu.

Aveza a pensase que'l cero absolutu ye la menor temperatura posible, pero nun representa'l estáu más baxu d'entalpía posible, porque toles sustancies reales entamen a separtase del comportamientu del gas ideal, cuando s'enfríen, a midida que s'averen al puntu de cambiar el so estáu a líquidu, y dempués a sólidu, de forma que la suma de la entalpía d'evaporación (pasu de gas a líquidu) y la entalpía de fusión (pasu de líquidu a solidu) superen el cambiu na entalpía del gas ideal al cero absolutu. Na descripción cuántico-mecánica la materia sólida, nel cero absolutu, ta nel so estáu fundamental, nel puntu nel que tien la menor enerxía interna posible.

Les lleis de la termodinámica establecen que'l cero absolutu nun puede alcanzase utilizando namái medios termodinámiques, una y bones la temperatura de la sustancia que tamos enfriando tiende a averase a la temperatura del axente que la enfría asintóticamente. Un sistema, nel cero absolutu, entá tien enerxía, el puntu cero de la enerxía cuántico-mecánica, que ye la enerxía del so estáu fundamental nel cero absolutu, porque la enerxía cinética del so estáu fundamental nun puede ser eliminada.

Los científicos tienen alcanzao, esperimentalmente, temperatures próximes al cero absolutu, y comprobaron que nelles la materia presenta efeutos cuánticos como la superconductividá y la superfluidez.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: cero