 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
El cinc ye un elementu químicu de númberu atómicu 30 y símbolu Zn allugáu nel grupu 12 de la tabla periódica de los elementos. Ye un metal, delles vegaes clasificáu como metal de transición anque estrictamente nun lo seya, que presenta dél paecíu col magnesiu y el beriliu amás de colos elementos del so grupu. Esti elementu ye poco abondante na corteya terrestre pero obtiénse con facilidá. Una de les sos aplicaciones más importantes ye'l galvanizáu del aceru. Ye un elementu químicu esencial.
Ye un metal de color blanco azulao qu'ambura n'aire con llama verde azulada. L'aire seco nun lu ataca pero en presencia d'humedanza fórmase una capa superficial d'óxidu o carbonatu básicu qu'aíslla al metal y lu protexe de la corrosión. Práuticamente l'único estáu d'oxidación que presenta ye'l +2. Reacciona con ácidos non oxidantes pasando al estáu d'oxidación +2 y lliberando hidróxenu y pue disolvese en bases y ácidu acéticu.
El metal presenta una gran resistencia a la deformación plástica en fríu qu'amenorga en caliente, lo qu'obliga a llaminalu penriba los 100 °C. Nun se pue endurecer por acritú y presenta'l fenómenu de fluyencia a temperatura ambiente —al contrario que los más de los metales y aleaciones— y pequeñes cargues provoquen deformaciones permanentes.