Conceyu de Constantinopla III

Conceyu de Constantinopla III
	conceyu ecuménicu

El Tercer Conceyu de Constantinopla, celebráu del 7 de payares de 680 al 16 de setiembre de 681, tamién recibe'l nome de Conceyu Trullano n'alusión a la sala del palaciu imperial onde se realizó, que llevaba'l nome de trullos (cúpula). Munchos entienden por "Conceyu Trullano" o "Conceyu Trulano" el Conceyu Quinisexto del 692,^[1]^[2]^[3]^[4]^[5]^[6] y por eso los que dan esti nome al Conceyu de 680–681 apliquen al de 692 la denominación "Segundu Conceyu Trullano".

Foi convocáu pol emperador romanu d'oriente Constantino IV, y presidíu por él en persona. Los principales protagonistes fueron Constantino IV y el patriarca Sergio; tamién dos Papes: San Agatón y Lleón II.

El motivu de convocar el conceyu, dende'l puntu de vista doctrinal, foi'l problema de la herexía del monotelismu, qu'almitía en Cristu una sola voluntá y una sola operación o principiu d'operación, a saber: la divina. Ye un sucedaneu del monofisismu que namái almite nel home-Dios una sola naturaleza: el Logos.

[1] Pablo VI, Sacerdotalis coelibatus, 38

[2] tu sacerdotal-en-los medios-periodisticos/ "Alderiques: El celibatu sacerdotal nos medios periodísticos" en Criteriu, 2011, númberu 2373

[3] Gloria M. Morán, Comunidá Política y Relixosa: Claves de la cultural xurídica europea (Netbiblo 2009 ISBN 9788497452113), Vol. I, páxs. 443, 498, 501, 519

[4] G. Ostrogorsky, Historia del Estáu Bizantín (AKAL 1984 ISBN 9788473396905), p. 148

[5] José Antonio González Alcantud, María Jesús Buxó Rei, Centru d'Investigaciones Etnolóxiques Angel Ganivet, El fueu. Mitos, ritos y realidaes: coloquiu internacional. Granada, 1-3 de febreru de 1995 (Anthropos Editorial 1997 ISBN 9788476585030), p. 337

[6] Mario Sgarbossa, Luis Giovannini, Un Santu p'acaldía (Editorial San Pablo 1987 ISBN 9789586072304), p. 68

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]