Disprosiu

Terbiu ← Disprosiu → Holmiu
66 Dy
Tabla completa • Tabla enantada
blancu platiáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Disprosiu, Dy, 66
Serie química	Lantánidos
Grupu, periodu, bloque	n/a, 6, f
Masa atómica	162,500(1) u
Configuración electrónica	[Xe]6s24f10
Electrones per nivel	2, 8, 18, 28, 8, 2
Propiedaes atómiques
Electronegatividá	1,22 (Pauling)
Radiu atómicu (calc)	228 pm (Radiu de Bohr)
Estáu(aos) d'oxidación	3
Óxidu	Base débil
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	Sólidu (_)
Densidá	8551 kg/m³
Puntu de fusión	1680 K (1407 °C)
Puntu de bullidura	2840 K (2567 °C)
Entalpía de vaporización	230 kJ/mol
Entalpía de fusión	11,06 kJ/mol
Varios
Estructura cristalina	Hexagonal
Nᵘ CAS	7440-54-2
Nᵘ EINECS	231-162-2
Calor específica	170 J/(K·kg)
Conductividá llétrica	1,08·10⁶ S/m
Conductividá térmica	10,7 W/(m·K)
Velocidá del soníu	2170 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del disprosiu
iso AN Periodu MD Ed PD MeV 154Dy 3,0 × 10⁶ a 2,947 150Gd 156Dy Estable con 90 neutrones 158Dy Estable con 92 neutrones 160Dy Estable con 94 neutrones 161Dy Estable con 95 neutrones 162Dy Estable con 96 neutrones 163Dy Estable con 97 neutrones 164Dy Estable con 98 neutrones
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El disprosiu ye un elementu químicu que'l so símbolu ye Dy y el so númberu atómicu ye 66. Ye un metal de transición incluyíu nel grupu de los lantánidos o tierres rares de color blancu plata. Foi identificáu per primer vegada en 1886 por Paul Émile Lecoq de Boisbaudran, pero nun foi posible llograr una muestra pura hasta la década de 1950, col métodu d'intercambiu iónicu. Na naturaleza'l disprosiu alcuéntrase formáu por 7 isótopos, y nun esiste na corteza terrestre en forma aisllada sinón en compuestos xunto con otros lantánidos.