Equinocciu

Equinocciu
	acontecimientu añal, fenómenu astronómicu y determinador para fecha de ocurrencia periódica (es)

Nesta vista amuésense los dos equinoccios como la interseición del ecuador celeste y la eclíptica. El Sol, nel so aparente movimientu por ésta, ta al norte o al sur del planu ecuatorial, causa de la socesión d'estaciones. Astronómicamente, el primer puntu de Aries ye una referencia fundamental.

Los equinoccios (del llatín aequinoctium (aequus nocte), "nueche igual") son los momentos del añu nos que'l Sol ta asitiáu nel planu del ecuador terrestre. Esi día y pa un observador nel ecuador terrestre, el Sol algama'l cenit (el puntu más altu nel cielu con rellación al observador, que s'atopa xustu sobre la so cabeza, vale dicir, a 90°). El paralelu de declinación del Sol y l'ecuador celeste entós coinciden.

Asocede dos veces per añu: el 20 o 21 de marzu y el 22 o 23 de setiembre de cada añu, dómines en que los dos polos terrestres atopase a una mesma distancia del Sol, asina la lluz proyeutase por igual en dambos hemisferios.^[1]

Nes feches en que se producen los equinoccios, el día tien una duración igual a la de la nueche en tolos llugares de la Tierra. Nel equinocciu asocede'l cambéu d'estación añal contraria en cada hemisferiu de la Tierra.^[2]

↑ «EarthSeasons». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-13.
↑ NOAA: Science On a Sphere (21 de xunetu 2011).

[1] «EarthSeasons». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-13.

[2] NOAA: Science On a Sphere (21 de xunetu 2011).

[1]

[2]