En bioloxía y específicamente en xenética, denómase fenotipu a la espresión del xenotipu en función d'un determináu ambiente.[1] Les traces fenotípicos cunten con traces tantu físicos como conductuales. Ye importante destacar que'l fenotipu nun puede definise puramente como la "manifestación visible" del xenotipu, pos dacuando les carauterístiques que s'estudien nun son visibles nel individuu, como ye'l casu de la presencia d'una enzima.
Un fenotipu ye cualquier carauterística o traza observable d'un organismu, como la so morfoloxía, desenvolvimientu, propiedaes bioquímiques, fisioloxía y comportamientu. La diferencia ente xenotipu y fenotipu ye que'l xenotipu puede estremase reparando'l ADN, y el fenotipu puede conocese per mediu de la observación de l'apariencia esterna d'un organismu. Richard Dawkins nel so llibru El fenotipu estendíu (1982) xeneralizó la idea del fenotipu pa incluyir carauterístiques heredables esternes al cuerpu del organismu, como pueden ser los niales de les aves o inclusive'l comportamientu patolóxicu qu'un parásitu induz nel so anfitrión.