George Berkeley (Inglés británicu:/ˈbɑː.kli/; Inglés irlandés: /ˈbɑɹ.kli/) (Dysert, Irlanda, 12 de marzu de 1685 - Cloyne, id., 14 de xineru de 1753), tamién conocíu como'l obispu Berkeley, foi un filósofu irlandés bien influyente que'l so principal llogru foi'l desenvolvimientu de la filosofía conocida como idealismu suxetivu. La so doctrina tamién se conoz como inmaterialismu, yá que negaba la realidá d'astracciones como la materia estenso. Escribió un gran númberu d'obres, ente les que pueden destacar el Tratáu sobre los principios de la conocencia humana (1710) y Los trés diálogos ente Hylas y Philonus (1713) (Philonus, l'amante de la mente», representa a Berkeley, y Hylas, que toma'l so nome de l'antigua pallabra griega pa designar a la materia, representa'l pensamientu de Locke). En 1734 publicó L'analista, una crítica a los fundamentos de la ciencia, que foi bien influyente nel desenvolvimientu de la matemática.
La ciudá de Berkeley toma'l so nome d'esti filósofu, en que'l so honor foi denomada la universidá en redol a la que creció.
Tamién tomaron el so nome una residencia universitaria de la Universidá de Yale y la biblioteca del Trinity College de Dublín.