Bahasa Indonesia | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Faláu en | ||||||||||||||
Faláu en | Indonesia | |||||||||||||
Númberu de falantes | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Datos | ||||||||||||||
Familia | malayu | |||||||||||||
Sistema d'escritura | alfabetu llatín | |||||||||||||
Reguláu por | Agency for Language Development and Cultivation (en) | |||||||||||||
Códigos | ||||||||||||||
ISO 639-1 | id y in | |||||||||||||
ISO 639-2 | ind | |||||||||||||
ISO 639-3 | ind | |||||||||||||
L'indonesiu[1] (bahasa Indonesia) ye l'idioma oficial de la República d'Indonesia. Foi reguláu y establecíu en 1945 cola independencia del país. Nun país que cunta ente 150 y 250 llingües falaes y escrites, l'indonesiu ye la llingua franca del país y la mayoría de los sos nacionales son billingües.[2] Ye en realidá l'idioma nativu d'una parte minoritaria de la población indonesia, anque ye corriente como segunda llingua.
L'indonesiu ye un dialeutu estandarizado del idioma malayu; antes de la so estandarización emplegaba un alfabetu propiu paecencia al xaponés, pero dende 1945 utiliza l'alfabetu llatín. N'agostu de 1973, Indonesia y Malasia alcordaron formalmente que la composición ortográfica del Bahasa Persatuan o «malayu unificáu» de Malasia y el Bahasa indonesia d'Indonesia son válidos en dambos países.
Según los alcuerdos alcanzaos ente Indonesia, Malasia y Brunéi, l'estándar normativu del indonesiu ye'l bahasa Riau, la llingua del Archipiélagu de Riau, consideráu'l llugar d'orixe de la llingua. Les diferencies ente'l malayu (bahasa Melayu) y l'indonesiu son comparables a les esistentes ente les distintes variadades d'español. Dambos son mutuamente intelixibles, entá con ciertes diferencies n'ortografía y vocabulariu.