Sindi, sindhi سنڌي / सिन्धी / sindhī' | |
---|---|
Faláu en | Paquistán
y India. Tamién ye faláu por minoríes en Ḥong Kong, Omán, Filipines, Singapur, EAU, Reinu Xuníu, Estaos Xuníos, España. |
Rexón | Asia meridional |
Falantes | 54,3 millones |
Puestu | 50 (Ethnologue 1996) |
Familia | Indoeuropéu Indo-iranies |
Alfabetu | Alfabetu árabe y Alfabetu devanágari |
Estatus oficial | |
Oficial en | India y Paquistán |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | sd
|
ISO 639-2 | snd
|
ISO 639-3 | snd
|
El sindi o sindhi (en alfabetu árabe: سنڌي, en devanágari: सिन्धी, treslliteración: sindhī) ye la llingua de la provincia paquistanina de Sind, nel sur d'Asia. Pertenez al grupu de les llingües índiques (del subgrupu indoiranias de la familia indoeuropea. Ye faláu por 18,5 millones de persones en Paquistán y 1,7 millones na India,[1] siendo'l segundu idioma más utilizáu en Paquistán. Magar ser un idioma indoiranio, tien fuertes influencies de les llingües dravídiques.
L'alfabetu utilizáu pa la so escritura ye un alfabetu árabe modificáu; sicasí y especialmente na India, tamién s'utiliza l'alfabetu devanágari.[1] El sindhi n'alfabetu devanágari ye menos común pero más bono d'aprender pa los indios que yá pueden escribir en hindi, idioma que tamién utiliza l'alfabetu devanágari. En Paquistán l'alfabetu utilizáu pol urdú, idioma oficial del país, ye l'alfabetu árabe, y el devanágari nun ye utilizáu n'absolutu, polo que los paquistaninos que falen sindí siempres utilicen l'alfabetu árabe modificáu.