El minimalismu, nel so ámbitu más xeneral, ye l'enclín a amenorgar a lo esencial, a desaposiar d'elementos sobrantes. Ye una traducción transliteral del términu inglés minimalism, esto ye, qu'utiliza lo mínimo (minimal n'inglés). Ye tamién la concepción de simplificar tou a lo mínimo.
Surde n'Estaos Xuníos a empiezos de la década de 1960, siguiendo la tradición xeométrica norteamericana y reaccionando contra l'abusivu predominiu de les corrientes realistes y l'arte pop per parte de museos y coleicionistes. Esti enclín supunxo la última etapa del reduccionismu propuestu nel so día por Kazimir Malévich, polos constructivistas rusos y pol movimientu artísticu De Stijl.[1]
El minimalismu queda más claru si esplícase que minimalismu en realidá quier dicir minimismo. El términu «minimal» foi utilizáu per primer vegada pol filósofu británicu Richard Wollheim en 1965 pa referise a les pintures d'Ad Reinhardt y a otros oxetos de bien altu conteníu intelectual pero de baxu conteníu de manufactura, como los «ready-made» de Marcel Duchamp. El términu tamién s'aplica a los grupos o individuos que practiquen el ascetismu y qu'amenorguen les sos pertenencies físiques y necesidaes al mínimu.