Nosticismu

Nosticismu
cosmovisión, escuela de pensamiento (es) y movimiento filosófico (es)

El nosticismu^[1] ye un conxuntu de corrientes sincrétiques filosóficu-relixoses que llegaron a mimetizarse col cristianismu nos trés primeros sieglos de nuesa yera, convirtiéndose finalmente nun pensamientu declaráu heréticu dempués d'una etapa de ciertu prestíu ente los intelectuales cristianos. N'efeutu, puede falase d'un nosticismu paganu y de un nosticismu cristianu, anque'l más significativu pensamientu gnósticu algamóse como caña heterodoxa del cristianismu primitivu. Según esta doctrina los empecipiaos nun se salven pola fe nel perdón gracies al sacrificiu de Cristu, sinón que se salven por aciu la gnosis, o conocencia introspectiva de lo divino, que ye una conocencia cimera a la fe. Nin la sola fe nin la muerte de Cristu basten pa salvase. El ser humanu ye autónomu pa salvase a sigo mesmu.

El nosticismu ye una mística secreta de la salvación. Entemécense sincréticamente creencies orientalistes ya idees de la filosofía griega, principalmente platónica. Ye una creencia dualista: el bien frente al mal, l'espíritu frente a la materia, el ser supremu frente al Demiurgu, l'espíritu frente al cuerpu y l'alma. El términu provién del griegu Γνωστηκισμóς (gnostikismós); de Γνώσης (gnosis): ‘conocencia'.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: nosticismu