 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
.jpg)
La nueche (del llatín: Nox, noctis) ye'l periodu mientres el qu'una parte de la Tierra, por aición de la rotación, dexa de recibir la lluz solar y, poro, permanez en escuridá. Ta entendíu ente l'atapecer del Sol y l'amanecer del día siguiente.
La refraición pola atmósfera de los rayos lluminosos del Sol motiva que veamos lluz cuando'l Sol yá se punxo: tapecer vespertín. Dicha refraición allarga'l día y encurtia la nueche.
Midíu dende'l mediudía, el ocaso carauterizar por un ángulu horariu H onde:cos(H) = -tan(F) * tan(D)
siendo F la llatitú del llugar y D la declinación solar. El orto asocede a un ángulu horariu -H.
La duración del día y la nueche va camudando nel intre del añu, siendo la duración media del día de 12 hores (en toles llatitúes), nos equinoccios más de 12 hores en primavera y branu, algamando'l día más llargu nel solsticiu de branu, onde tamién asocede la nueche más curtia. Pela cueta el día dura menos de 12 hores na seronda ya iviernu, algamar nel solsticiu d'iviernu'l día más curtiu y la nueche más llarga. Esti efeutu acentúase más cuanto mayor ye la llatitú. [ensin referencies]. Hai día o nueche permanente en dalguna dómina del añu, nes rexones polares tantu del hemisferiu norte o sur caracterizaes por tar a una llatitú qu'en valor absolutu ye mayor que F = 90 - 23º 26’ = 66º 34’. Esta ye precisamente la definición de Círculu polar.