Back Paleis van Versailles AF قصر فرساي Arabic قصر فرساى ARZ Versal sarayı AZ Puri Versailles BAN Schloss Versailles BAR Версаль (палаца-паркавы комплекс) BE Вэрсальскі палац BE-X-OLD Версайски дворец Bulgarian ভার্সাই প্রাসাদ Bengali/Bangla
| Palaciu de Versalles | |
|---|---|
 Patrimoniu de la Humanidá UNESCO Monumentu históricu | |
| Château de Versailles (fr) | |
château, palaciu, muséu, residencia real (es)  y muséu d'arte | |
.png){kind=small} | |
 | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Francia |
| Organización territorial | Francia metropolitana |
| Rexón |  Islla de Francia |
| Departamentu | Yvelines |
| Comuña | Versalles |
| Llugar físicu |
Dominio de Versalles (es) |
| Coordenaes | 48°48′17″N 2°07′13″E / 48.8047°N 2.1203°E |
  Palaciu de Versalles Palaciu de Versalles (Francia) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1661 |
| Dueñu |
Crown of France (en) |
| Comisariu | Lluis XIV de Francia |
| Usu |
palaciu muséu d'arte lugar de filmación (es) |
| Usuariu |
Museum of the History of France (en) |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a |
Louis Le Vau François d'Orbay (es) Jules Hardouin-Mansart André Le Nôtre Charles Le Brun Robert de Cotte Ange-Jacques Gabriel |
| Estilu |
arquiteutura barroca francesa arquiteutura neoclásica |
| Anchor | 600 m |
| Superficie | 67 000 m² |
| Patrimoniu de la Humanidá | |
| Criteriu | (i), (ii) y (vi) |
| Referencia | 83 |
| Rexón | Europa y América del Norte |
| Inscripción | 31 ochobre 1906 (Xunta ?) |
| Mérimée ID | PA00087673 |
| Visitantes añales | 4 741 758 |
| Instalaciones | |
| Cambiador (es) | |
| Formáu por |
Galería de los Espejos (es) , Ópera real de Versalles (es) , Sala de las Cruzadas (es) y escalier des Ambassadeurs (en) |
| Web oficial | |
 | |
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Versalles vistu de los sos xardinos. | |
| Llugar |
 Francia |
| Criterios | Cultural: I, II, VI |
| Referencia | 83 |
| Inscripción | 1979 (III Sesión) |
| Estensiones | 2007 |
| Área | Europa y América del Norte |
| |
.jpg)
El Palaciu de Versalles, o Castiellu de Versalles (en francés: Château de Versailles) ye un edificiu que desempeñó les funciones d'una residencia real en sieglos pasaos. El palaciu ta allugáu nel conceyu de Versalles, cerca de París, na rexón Islla de Francia. La so construcción foi ordenada pol rei Lluis XIV, y constitúi unu de los complexos arquiteutónicos monárquicos más importantes d'Europa. Con 7,3 millones de visitantes en 2012, ye tamién unu de los sitios turísticos más importantes de Francia.
Colos sos trés palacios, los sos xardinos y el so parque, Versalles ye un dominiu inmensu. Magar Lluis XIII fixo edificar ellí un pabellón de caza con un xardín, Lluis XIV ye'l so verdaderu creador, yá que-y dio'l so amplitú y determinó'l so destín.
Lluis XIV dexó París y decidió construyir Versalles como una pequeña ciudá alloñada de los problemes. Tendría delles etapes constructives, marcaes poles amantes de Lluis XIV.
- Primer etapa (1661-1668): Sería un palacete de caza al que s'añader dos ales llaterales que, al cerrase, conformaron la plaza d'armes. Son fachaes de lladriyu y unifica la cubierta usando tamién la cayuela y les mansardes.
- Segunda etapa (1668-1678): Lluis XIV pretende treslladar definitivamente la corte a Versalles. Añadir les dos ales llaterales pa dar prioridá visual al xardín, realizáu por André Le Nôtre. La fachada que da al xardín ta construyida siguiendo'l modelu italianu. Un primer pisu de sillares almohadillados. Un pisu noble de doble altor con llarpiabes retranqueadas, xugando con entrantes y salientes y alternando columnes y pilastres. A lo último, un tercer pisu que sería l'áticu, rematáu por una serie de figures escultóriques (trofeos y xarrones) que casi nun dexen ver la cayida de la cubierta, que nun ye bien inclinada. Llegaron a vivir nél hasta 20.000 persones.
- Tercera y última etapa (1678-1692): Nesta ampliación, realizada por Mansart, construyóse la capiya real na Ala Norte del Palaciu, a doble altor y con accesu direutu a cota cero dende l'esterior, tando la Tribuna Real asitiada nel pisu principal, dende onde'l rei y la so familia asistíen a la misa.
El xardín de Versalles ye clasicista, ordenáu, racionalizáu. Col paisaxismu obligar a la circulación. Crea una organización que rellaciona toles escultures y fontes y epondera la monarquía. Les escultures señálense unes a otres. Progresiva civilización del xardín: bien ordenáu, podado y curiáu na zona próxima al palaciu, y dempués vase amontesando, ye dicir que se fai más montés a midida que alloñámonos del palaciu.
Tres sieglos dempués de la so creación, el dominiu sigue siendo considerable pos cunta con 800 hectárees (orixinalmente yeren unes 8 000 hectárees), 20 km de caminos, 200 000 árboles, 35 km de canalizaciones, 11 hectárees de cubrición, 2 153 ventanes y 67 escaleres.
El conxuntu del palaciu y parque de Versalles, incluyendo'l Gran Trianón y el Pequeñu Trianón, foi declaráu Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco en 1979.