Partu | ||||
---|---|---|---|---|
nacimientu, proceso de organismo multicelular (es) , giving birth (en) y proceso reproductivo multiorganismo (es) | ||||
| ||||
El partu humanu, tamién llamáu nacencia, ye la culminación del embaranzu humanu hasta'l periodu de salida del ñácaru del úteru. La edá d'un individuu definir por esti sucesu en munches cultures. Considérase qu'una muyer empecipia'l partu cola apaición de contraiciones uterines regulares, qu'aumenten n'intensidá y frecuencia, acompañaes de cambeos fisiolóxicos nel pescuezu uterín.[1]
El procesu del partu natural se categoriza en tres fases: el borramiento y dilatación del pescuezu uterín, el descensu y nacencia del ñácaru y l'allumamientu de la llibradura. El partu puede trate asistíu con melecines como anestésicos o la oxitocina, utilizada ante complicaciones de retrasu grave d'allumamientu. Xunto cola episiotomía (incisión quirúrxica na zona del perineo), tou esto nun tien de faer se nunca de manera rutinaria, una y bones el partu más seguru ye'l qu'evoluciona bonalmente y nel que nun s'intervien innecesariamente.[2] En dellos embaranzos catalogaos como de riesgu elevao pa la madre o'l fetu, la nacencia asocede por cesárea: la estraición del ñácaru al traviés d'una incisión quirúrxica nel abdome.
La tasa de mortalidá materna ensin asistencia médica (qu'inclúi l'embaranzu, partu y puerperio, siendo'l partu'l momentu de mayor riesgu) ye d'alredor de 1 en 150. Pela so parte, la tasa de mortalidá neonatal ensin asistencia médica ye enforma mayor y a tasa de morbilidad pa dambos, esto ye, enfermedá y remortines, ye evidentemente entá más elevada. Esto constátase reparando les estadístiques históriques previes a la introducción de les téuniques de asepsia y antisepsia, según l'usu de líquidos intravenosos, tresfusiones, antibióticos, oxitocina, antihipertensivos, ciruxía y munchos otros procedimientos médicos.
Desafortunadamente estes elevadísimas tases de mortalidá persisten nos partos naturales ensin nenguna asistencia médica que siguen asocediendo en numberosos países por cuenta de la falta d'accesu a los recursos sanitarios o por razones ideolóxiques.[3]