Pisu ye la superficie inferior horizontal d'un espaciu arquiteutónicu, el "llugar que se tría". Tamién, en llinguaxe coloquial, los distintos niveles d'un edificiu son llamaos pisos. Amás n'España denominar pisu a les viviendes.[1] N'ocasiones utilízase, equivocadamente, pisu en cuenta de forxáu, que ye l'elementu estructural horizontal d'una planta.
En arquiteutura, los distintos niveles denominar plantes y los materiales que conformen la superficie cimera de cada planta llámense pavimentos, inclusive los de les zones esteriores a la edificación. Tanto la pallabra planta como pisu, son términos homónimos.
En calzáu, pisu tamién fai referencia a soler del zapatu.