Potencia de dos

Una potencia de dos ye un númberu de la forma ${\displaystyle 2^{n}}$ onde n ye un númberu enteru, esto ye, la resultancia de la potenciación col númberu dos como base y el númberu enteru n como esponente.

Nun contestu nel que sólo consideranse a los númberos enteros, n queda acutáu a los númberos non-negativos.^[1] Así, quedannos los númberos 1, 2 y 2 multiplicáu por si mesmu un númberu concretu de vegaes.^[2]

Nun sistema binariu, al ser 2 la base del mesmu, les potencies de dos son comúnes nel campu de la informática. Escritu en binariu, les potencies de dos siempre tien la forma de 100...000 o 0,000...001, lo mesmu q'ocurre coles potencies de diez nun sistema decimal.

1. ↑ Lipschutz, Seymour (1982). Schaum's Outline of Theory and Problems of Essential Computer Mathematics. New York: McGraw-Hill. p. 3. ISBN 0-07-037990-4.
2. ↑ Sewell, Michael J. (1997). Mathematics Masterclasses. Oxford: Oxford University Press. p. 78. ISBN 0-19-851494-8.