| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Himnu nacional |
Inno al Re (es) | ||||
Alministración | |||||
Capital |
Nápoles Palermo | ||||
Forma de gobiernu |
monarquía absoluta Monarquía constitucional | ||||
Llingües oficiales |
italianu Sicilianu Idioma napolitanu | ||||
Relixón oficial | catolicismu | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 40°48′N 14°18′E / 40.8°N 14.3°E | ||||
Superficie | 111900 km² | ||||
Llendaba con | Estaos Pontificios | ||||
Demografía | |||||
Población | 8 703 000 hab. (1860) | ||||
Densidá | 77,77 hab/km² | ||||
Economía | |||||
Moneda | piastra de las Dos Sicilias (es) | ||||
El Reinu de les Dos Sicilies (n'italianu; Regno delle Due Sicilie; en napolitanu: Regno d"y Ddoje Sicilie; en sicilianu: Regnu dî Dui Sicili) foi un estáu de la Italia meridional, creáu en 1816, qu'entendió los territorios de los reinos de Nápoles y Sicilia.[1] Los sos gobernantes fueron miembros d'una caña menor de los Borbones españoles, fundada por Carlos VII de Nápoles y V de Sicilia.
Los antiguos reinos de Sicilia y Nápoles llevaben amestaos a la Corona d'Aragón dende los sieglos XIII y XV, respeutivamente. Col esmembramientu de la Monarquía hispánica nel tratáu d'Utrecht (1713), esos territorios pasaron a dominiu austriacu, pero casi darréu los españoles trataron de recuperalos, dando llugar a la Guerra de la Cuádruple Alianza. Aprovechando la Guerra de Socesión polaca, en 1734, Carlos, l'entós duque de Parma y futuru soberanu, ganó a los austriacos coles tropes del so padre'l rei Felipe V d'España, recuperó estos reinos pa la so dinastía, y foi reconocíu de momentu por Francia en virtú del Primer Pactu de Familia y en 1737 polos Estaos Pontificios y, de siguío, pol restu de los estaos italianos.
A la muerte del so hermanu Fernandu VI d'España, Carlos dexó'l tronu de Nápoles-Sicilia al so fíu Fernandu I de Borbón (IV de Nápoles y III de Sicilia) en 1759 pa poder cinxise la corona española. Fernandu IV de Nápoles, tres el periplu causáu pola Revolución francesa y les Guerres Napoleóniques, tornó al tronu napolitanu y camudó la denominación Nápoles-Sicilia pola de Reinu de les Dos Sicilies en 1816. El so nietu, Francisco II de les Dos Sicilies, perdió'l tronu en 1860, conquistáu por Giuseppe Garibaldi tres la denomada Espedición de los Mil. Con esta conquista, el Reinu de les Dos Sicilies dexó d'esistir como estáu independiente.