Reniu

Wolframiu ← Reniu → Osmiu
75 Re
Tabla completa • Tabla enantada
Blancu platiáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Reniu, Re, 75
Serie química	Metales de transición
Grupu, periodu, bloque	7[2], 6[2], d
Masa atómica	186,207[1] u
Configuración electrónica	[Xe] 4f14 5d⁵ 6s²[1]
Durez Mohs	7,0
Electrones per nivel	2, 8, 18, 32, 13, 2[1]
Propiedaes atómiques
Radiu mediu	135[3] pm
Electronegatividá	1,9[1] (Pauling)
Radiu atómicu (calc)	137[1] pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente	159[3] pm
Estáu(aos) d'oxidación	-1, 0, +1, +2, +3, +4, +5, +6, +7[1]
Óxidu	Llevemente ácidu
Propiedaes físiques
Densidá	21020[1] kg/m³
Puntu de fusión	3186 °C[1]
Puntu de bullidura	5596 °C[1]
Varios
Estructura cristalina	Hexagonal[1]
Nᵘ CAS	7440-15-5
Nᵘ EINECS	231-124-5[4]
Calor específica	137[3] J/(K·kg)
Conductividá llétrica	5,42 x 10⁶[3] S/m
Conductividá térmica	47,9[3] W/(m·K)
Módulu elásticu	463 GPa GPa
Velocidá del soníu	4700 m/s m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del reniu
iso AN Periodu MD Ed PD MeV 185[1]Re Estable con 110 neutrones 187[1]Re 4,35×1010 a 1,653 0,0026 183Ta 187Os
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El reniu^[5] —de Rhenus, nome llatín del Rin— ye un elementu químicu, de númberu atómicu 75, que s'atopa nel grupu 7 de la tabla periódica de los elementos y que'l so símbolu ye Re, afayáu en 1925 por trés científicos alemanes. Ye un metal de transición de color blancu-plata, sólidu, refractariu y resistente a la escomiu, bien utilizáu en xoyería y como catalizador. Les sos propiedaes químiques son bien paecíes a les del manganesu, ye bien escasu na corteza terrestre y llógrase principalmente a partir de minerales de molibdenu.

Esisten 35 isótopos y 26 radioisótopos d'esti elementu, de los cualos los más estables son el ¹⁸⁵Re y el ¹⁸⁷Re. Los principales xacimientos de reniu alcuéntrase n'América y Asia, destacando los de Chile y Kazakstán.

1. ↑ ^{1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11} «Reniu» (castellanu). Universidá Autónoma de Madrid. Consultáu'l 11 de xunu de 2012.
2. ↑ ^{2,0 2,1} «Reniu» (castellanu). La Química de Referencia. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-07-07. Consultáu'l 11 de xunu de 2012.
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2 3,3 3,4} «Reniu» (castellanu). elementos.org.es. Consultáu'l 12 de xunu de 2012.
4. ↑ «Search for: EINECS 231-124-5» (inglés). Chemindustry. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-02-18. Consultáu'l 11 de xunu de 2012.
5. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: reniu