Siliciu

14 aluminiu ← siliciu → fósforu C ↑ Si ↓ Ge tabla periódica completa
Xeneral
Nome, Símbolu, Númberu	siliciu, Si, 14
Serie química	metaloides
Grupu, Periodu, Bloque	14, 3, p
Aspeutu	gris escuru con un tonu azuláu
Masa atómica	28,0855 uma
Configuración electrónica	[Ne] 3s2 3p2
Electrones per capa	2, 8, 4
Propiedaes físiques
Estáu de la materia	sólidu
Densidá	2.330 kg/m³
Densidá llíquida nel p.f.	2.570 kg/m³
Puntu de fusión	1.687 K
Puntu de bullidura	3.538 K
Entalpía de fusión	50,21 kJ/mol
Entalpía de vaporización	359 kJ/mol
Capacidá calorífica	(25°C) 19,789 J/mol·K
Presión de vapor P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k a T (K) 1.908 2.102 2.339 2.636 3.021 3.537
Propiedaes atómiques
Estructura cristalina	diamante
Estaos d'oxidación	4 (anfóteru)
Electronegatividá	1,90 (Pauling)
Potenciales d'ionización (más)	1ᵘ: 786,5 kJ/mol
	2ᵘ: 1.577,1 kJ/mol
	3ᵘ: 3.231,6 kJ/mol
Radiu atómicu	110 pm
Radiu atómicu calculáu	111 pm
Radiu covalente	111 pm
Radiu de van der Waals	210 pm
Otros datos
Magnetismu	non magnéticu
Conductividá térmica	(300 K) 149  W/m·K
Espansión térmica	(25°C) 2,6 µm/m·K
Velocidá del soníu	(t.a.) 8.433 m/s
Módulu de Young	47 GPa
Módulu de Bulk	100 GPa
Dureza Mohs	6,5
Códigu CAS	7440-21-3
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del siliciu isó AN semivida D ED (MeV) PD 28Si 92,23% Si ye estable con 14 neutrones 29Si 4,67% Si ye estable con 15 neutrones 30Si 3,1% Si ye estable con 16 neutrones 32Si sintéticu 132 años β- 13,020 32P
Unidades nel SI y en condiciones normales (0ºC y 1 atm)

El siliciu^[1] ye un elementu químicu non metálicu de númberu atómicu 14 y símbolu Si, allugáu nel grupu 14 de la tabla periódica. Ye'l segundu elementu más abondante na corteya terrestre (27,7% en pesu) depués del oxíxenu. Preséntase en forma amorfa y cristalizada; la primer forma ye un polvu parduzo, más activiu que la variante cristalina, que se presenta n'octaedros de color azul agrisao y brillu metálicu.

Les sos propiedaes tán entemedies de les del carbonu y el xermaniu. En forma cristalina ye perduru y poco soluble y presenta un brillu metálicu y color agrisao. Magar que ye un elementu relativamente inerte y resista l'aición de los más de los ácidos, reacciona colos halóxenos y álcalis diluyíos. El siliciu tresmite más del 95% de les llonxitúes d'onda de la radiación infrarroxo.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: siliciu