Thor | ||
---|---|---|
Personaxe d'Edda poética (es) | ||
Información | ||
Sexu | masculín | |
Ocupación | matadragones (es) | |
Conexones | Mitoloxía nórdica y æsir (es) | |
Cónxuxe | Járnsaxa (es) y Sif (es) | |
Padres | Odín Jörð (es) y Fjörgyn (en) | |
Fíos | Þrúðr (es) , Móði (en) y Magni (en) | |
Familiares | Meili (es) , Viðarr (es) , Bragi (es) , Balder (es) , Höðr (es) , Hermóðr (es) y Vali (es) | |
[editar datos en Wikidata] |
Thor (del nórdicu antiguu Þórr; Dzor, pronunciáu tradicionalmente n'español como Tor) ye'l dios del truenu na mitoloxía nórdica y xermánica. El so papel ye complexu yá que tenía influencia n'árees bien distintes, tales como'l clima, les colleches, la proteición, la consagración, la xusticia, trepar, los viaxes y les batalles.[1]
Una vegada que'l procesu de cristianización foi completáu, la figura de Thor foi demonizada pola creciente influencia de misioneros cristianos. Dempués de que'l cristianismu cimentárase, restos de la so fe caltiénense de forma clandestina principalmente n'árees rurales,[2] sobreviviendo asina hasta tiempos modernos nel folclor xermanu y más apocayá reconstruyíu nes sos diverses formes nel neopaganismu xermánicu.