Tiridates I d'Armenia | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | fecha desconocida | ||
Nacionalidá | Reinu d'Armenia | ||
Muerte | 88 | ||
Familia | |||
Padre | Vonones II de Partia | ||
Pueblu | Dinastía arsácida de Armenia (es) | ||
Oficiu | Sumu sacerdote, soberanu | ||
Tiridates o Tirídates I[1] foi rei d'Armenia dende 53 hasta la so muerte, según l'instaurador de la dinastía arsácida nel territoriu, que la so alministración perduraría hasta'l derrocamientu del so postreru representante, Artaxies IV (428).[2]
L'emperador Nerón coronólu en 66 —magar que'l so reináu entamó nel añu antes señaláu y esperimentara dos interrupciones, una en 54 y otra en 58-63— nun intentu de consolidar un territoriu bien inestable por cuenta de les consecuencies derivaes de la llucha ente romanos y partos.[3] La coronación de Tiridates sentó un importante precedente pol que los reis d'Armenia seríen príncipes partos que'l so nomamientu dependiera de l'aprobación del Imperiu romanu. Cabe destacar amás d'esti acontecimientu que, magar convirtió a Armenia nuna especie de «Estáu satélite» de Roma, ciertu autores creen qu'implicó una cesión de facto del territoriu al Imperio partu.[4]
Tiridates destacó tamién por ser un sacerdote zoroastriano; inclusive na so coronación allegó a Roma acompañáu d'otros magi[5] A empiezos del sieglu XX Cumont especuló cola posibilidá de que Tiridates tuviera un papel relevante nel desenvolvimientu del mitraísmu,[6] al que considera n'esencia un zoroastrismu romanizado; sicasí, esta teoría foi refugada en numberoses ocasiones.[7] Tiridates desempeña unu de los roles principal na ópera Radamistu d'Händel, según n'Octavia, de Keiser.