Vegecio

Vegecio
funcionariu
Vida
Nacimientu	sieglu de IV
Nacionalidá	Antigua Roma
Muerte	450 (greg.)[1]
Estudios
Llingües falaes	llatín[2]
Oficiu	escritor, militar, historiador, médicu, altu cargu
Llugares de trabayu	Antigua Roma
Trabayos destacaos	De re militari (es)
Creencies
Relixón	cristianismu

Vegecio, o Flavio Vegecio Renato (llatín: Flavius Vegetius Renatus), foi un escritor del Imperiu romanu del sieglu IV. Nada se sabe de la so vida sacante la curtia definición que da él mesmu. Vegecio nun s'identifica como militar, sinón como "vir illustris et comes" (home pernomáu y bonable) términos que, nel llatín de la dómina, señálen-y como un personaxe cercanu al emperador. El cognomen Renato suxer qu'abrazó'l cristianismu na edá adulta.

Nun se conoz la fecha exacta de la so vida, salvu poles referencies históriques de la so propia obra: nel so Epitoma rei militaris alude al emperador Graciano como divinizáu, lo qu'asitia la obra como posterior a la muerte d'ésti nel añu 383; una anotación de Flavio Eutropio, una escriba de Constantinopla, sobre unu de los sos manuscritos yá publicaos, data del añu 450. Vegecio dedicó les sos obres al emperador reinante na dómina, pero nun especifica quién yera ésti esautamente; unos estudiosos suxeren que Teodosio I, la hipótesis más probable, y otros que Valentiniano III.

Conócense dos obres sos: Epitoma rei militaris, tamién conocíu como De re militari, y la menos conocida Digesta Artis Mulomedicinae un tratáu de veterinaria sobre les enfermedaes de caballos y mulares. Foi la primera d'elles, Epitoma rei militaris (Compendiu de téunica militar) la que-y dio más fama.

1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 23 xunu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: ola2004262601. Data de consulta: 1r marzu 2022.