Una xigante naranxa o xigante de tipu K ye una estrella xigante de tipu espectral K y clase de lluminosidá III. Ente que les nanes naranxes (estrelles de la secuencia principal de tipu K) tienen temperatures superficiales ente 3900 y 5200 kélvines (K), les xigantes naranxes son ente 100 y 400 K más fríes. Típicamente tienen una lluminosidá ente 60 y 300 vegaes la lluminosidá solar.[1] Les estrelles de masa ente 0,8 y 10 mases solares nun momentu del so evolución tresformar n'estrelles xigantes que pasen la mayor parte d'esta etapa nel tipu espectral K; mientres esta instancia, nos sos nucleos tien llugar la fusión nuclear del heliu en carbonu y osíxenu.[2]
Arturo (α Bootis), con magnitú aparente −0,04, ye la xigante naranxa más brillosa nel firmamentu. Un númberu importante de les estrelles visibles nel cielu nocherniegu son xigantes naranxes; como exemplu, los trés estrelles más brillosos de la constelación d'Antlia (α Antliae, ε Antliae y ι Antliae), son xigantes d'esti tipu.[3] De les 34 estrelles xigantes confirmaes a menos de 100 años lluz del sistema solar, 18 son xigantes naranxes, lo que supón más de la metá del total.[2]
Dende 2002 sábese que diverses xigantes naranxes alluguen sistemes planetarios. Edasich (ι Draconis) foi la primer estrella d'esta clase onde s'afayó un planeta estrasolar, Iota Draconis b. Otros exemplos notables son Pólux (β Geminorum), 4 Ursae Majoris, 11 Ursae Minoris, 14 Andromedae y 42 Draconis.[4]