Autoregulacija je proces unutar mnogih bioloških sistema, koji je rezultat unutrašnjeg adaptivnog mehanizma koji radi na prilagođavanju (ili ublažavanju) odgovora tog sistema na podražaje. Uz autonomnost i mogućnost autoreprodukcije, autoregulacije ja temeljna oznaka svih živih sistema, po čemu se i razlikuju od neživih (koji nemaju takve svojstvenosti)
Dok većina tjelesnih sistema pokazuje određeni stepen autoregulacije, to je najjasnije uočeno u bubrezima, srcu i mozgu.[1] Perfuzija ovih organa je neophodna za život, a putem autoregulacije tijelo može preusmjeriti krv (a time i kiseonik) tamo gdje je najpotrebnija.