Halikarnašanin Herodot[1][2] (oko 484. p. n. e. - oko 425. p. n. e.) se smatra ocem historije jer prvi nastoji provjeriti istinitost i vjerodostojnost podataka koje zapisuje. U djelu Historija[3] zabilježio je historiju i običaje naroda istočne obale Sredozemlja, a njegov rad označava začetke historijskog istraživanja.
U Historiji on traži uzroke grčko-perzijskih ratova te opisuje nastanak i razvoj perzijske države, historiju Egipta, Feničana i grčkih kolonija u Maloj Aziji. Događaje je pripisivao volji sudbine koja je ravna i bogovima i ljudima.
Bio je velik putnik. Tokom 5. vijeka p. n. e. obišao je Perzijsko kraljevstvo, Egipat, Libiju, Siriju, Babilon, Suzu, Lidiju, Frigiju, Bizantiju, Trakiju, Makedoniju i Italiju.