Kraljevina Francuska

Kraljevina Francuska^[1] je historiografski naziv ili krovni termin koji se davao raznim političkim entitetima Francuske u srednjem vijeku i ranom modernom periodu. Bila je jedna od najmoćnijih država u Evropi od visokog srednjeg vijeka do 1848. godine tokom njenog raspada.

To je također bila rana kolonijalna sila, sa kolonijama u Aziji i Africi, a najveća je bila Nova Francuska u Sjevernoj Americi sa središtem oko Velikih jezera.

Kraljevina Francuska potječe direktno iz zapadnog franačkog carstva Karolinškog carstva, koje je Verdunskim ugovorom (843.) ustupljeno Karlu Ćelavom. Ogranak dinastije Karolinga nastavio je vladati sve do 987. godine, kada je Hugh Capet izabran za kralja i osnovao dinastiju Capet. Teritorija je ostala poznata kao Francuska, a njen vladar kao rex Francorum ('kralj Franaka') sve do visokog srednjeg vijeka. Prvi kralj koji sebe naziva rex Francie ('Kralj Francuske') bio je Filip II, 1190. godine, a zvanično od 1204. godine. Od tada, Francuskom su neprekidno vladali Kapetani i njihove kadetske loze pod Valoisom i Bourbonom sve dok monarhija nije ukinuta 1792. tokom Francuske revolucije. Kraljevina Francuska je također vladala u personalnoj uniji s Kraljevinom Navarom u dva vremenska perioda, 1284–1328 i 1572–1620, nakon čega su institucije Navare ukinute i potpuno je pripojena Francuskoj (iako je kralj Francuske nastavio koristiti titulu "Kralj Navare" do kraja monarhije).

Henri IV (lijevo), slikar Frans Pourbus mlađi (1610)	Luj XIII (desno), slikar Filip de Šampanj (1647)

1. ^ "France - Monarchy, Revolution, Republic | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 29. 8. 2024. Pristupljeno 31. 8. 2024.