Back Dreizehn Kolonien ALS Þrēotīene Landbūnessa ANG المستعمرات الثلاث عشرة Arabic المستعمرات التلتاشر ARZ Trece Colonies AST On üç koloniya AZ اوْن اۆچ کولونی AZB Трынаццаць калоній BE Тринадесет колонии Bulgarian तेरह उपनिवेश BH
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
 | Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. |
Trinaest kolonija (engleski: Thirteen Colonies) je naziv za grupu britanskih kolonija na istočnoj obali Sjeverne Amerike, osnovane tokom 17. i 18. vijeka, koje su proglasile nezavisnost od Kraljevine Velike Britanije 1776. godine i formirale Sjedinjene Američke Države. Tih trinaest kolonija su: Delaware, Pennsylvania, New Jersey, Georgia, Connecticut, Massachusetts Bay, Maryland, South Carolina, New Hampshire, Virginia, New York, North Carolina i Rhode Island and Providence Plantations.
Najstarija od ovih kolonija Virginia, osnovana je 1607. godine, a posljednja Georgia 1733. godine.
Kolonije su uživale izvjesnu političku i pravnu autonomiju, koja se oslanjala dijelom na običajno pravo i „osnovne sporazume“ lokalnih dosljednika, a dijelom na „povelje“, tj. ustavotvorne akte o kolonijama, koje je dala engleska kruna. Englesko pravo, kako je 1892. godine pisao Friedrich Engels „u toku vijekova sačuvalo je i presadilo u Ameriku i kolonije najbolji dio one lične slobode, lokalne samouprave i obezbjeđenja od svake intervencije, osim sudske – jednom riječju, one starogermanske slobode koje su na kontinentu, pod vlašću apsolutnih monarhija, potpuno izčezle.
Između kolonija postojale su razlike. Rijeka Potomac dijelila je sve kolonije na dvije grupe: sjevernu i južnu. U južnim kolonijama, koje su starije po postanku, preovladavala je plantažerska privreda sa aristokratiziranim zemljoposjednicima, za koje su radili siromašni bijelci i robovi – crnci. U sjevernim kolonijama (Nova Engleska) preovladavala je farmerska privreda sa snažno razvijenim pomorstvom. Izvršnu vlast u kolonijama vršio je guverner imenovan u Londonu. Pomagalo mu je vijeće čije članove je sam imenovao. Vlast je organizovana po ugledu na Englesku. Postojalo je izborno predstavničko tijelo koje je imalo zakonodavnu i sudsku nadležnost, a po engleskom modelu organizovana je i lokalna samouprava. Kolonisti su sa sobom donijeli i englesko pravo.
Britanska restriktiva ekonomska politika izazivala je veliko nezadovoljstvo buržoazije u kolonijama. Kolonijama je bilo zabranjeno emitovanje novca, ograničena je industrijska proizvodnja, određeni proizvodi mogli su se izvoziti u Englesku, na uvoz američkih proizvoda bile su velike carine a iz Evrope se roba mogla uvoziti samo na britanskim brodovima.
Posebno nezadovoljstvo izazvao je Zakon o pečatima (Stamp Act) iz 1765. godine prema kome je uvedeno novo poresko opterećenje za kolonije. Kongres 10 kolonija[potreban citat] je odbio plaćanje ovog poreza. Usvojena je Deklaracija o pravima Amerikanaca kojom se odbacuju svi direktni porezi i proglašava bojkot britanske robe. Zakon o pečatima je britanski parlament ukinuo 1766. godine
U kolonije je 1767. godine uveden porez na industrijske proizvode. Da bi stvorila presedan za naplatu poreza, Engleska je 1773. godine ukinula visoke carine na čaj koji se uvozio u američke kolonije, ali je uvela relativno nizak porez na taj artikal.