Athroniaeth y meddwl

Athroniaeth y meddwl
Enghraifft o'r canlynol	un o ganghennau athroniaeth
Math	athroniaeth
	Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia

Cangen o athroniaeth yn ymwneud ag ontoleg a natur y meddwl a’i berthynas â'r corff yw athroniaeth y meddwl. Y prif bwnc sy'n tynnu sylw athroniaeth y meddwl ydy problem y meddwl a’r corff.

Datblygodd y gysyniadaeth gyfoes ynglŷn ag athroniaeth y meddwl yn sgil gwaith René Descartes (1596–1650), a’i ddamcaniaeth a elwir deuoliaeth Gartesaidd neu ddeuoliaeth seicogorfforol. Disgrifia Descartes holl-wahaniaeth metaffisegol rhwng dwy fath o sylwedd, y meddyliol neu'r seico a'r corfforol neu ffisegol.^[1] Gwrthwynebir deuoliaeth gan y monyddion, sydd yn dal taw un fath o sylwedd yn unig sydd yn y bydysawd. Y ddwy brif ffurf ar fonyddiaeth, wrth gwrs, yw delfrydiaeth, sydd yn haeru taw realiti y meddwl ydy'r unig wirionedd, a materoliaeth, sydd yn cydnabod bodolaeth mater ffisegol yn unig.

↑ Antonio R. Damasio (2006). L'Erreur de Descartes (yn Ffrangeg). Paris: Éditions Odile Jacob. ISBN 2-7381-1713-9.

[1] Antonio R. Damasio (2006). L'Erreur de Descartes (yn Ffrangeg). Paris: Éditions Odile Jacob. ISBN 2-7381-1713-9.

[1]