Adolf Butenandt | |||||
---|---|---|---|---|---|
Nobel-premiito | |||||
Persona informo | |||||
Adolf Friedrich Johann Butenandt | |||||
Naskiĝo | 24-an de marto 1903 en Bremerhaven | ||||
Morto | 18-an de januaro 1995 (91-jaraĝa) en Munkeno | ||||
Tombo | Tombejo Waldfriedhof en Munkeno vd | ||||
Lingvoj | germana vd | ||||
Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
Alma mater | Universitato de Marburg Universitato de Göttingen vd | ||||
Partio | Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd | ||||
Familio | |||||
Edz(in)o | Erika Butenandt (en) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | biokemiisto politikisto kemiisto universitata instruisto vd | ||||
Laborkampo | Biokemio kaj organika kemio vd | ||||
Aktiva en | Gdańsk • Munkeno • Tübingen vd | ||||
Doktoreca konsilisto | Adolf Otto Reinhold Windaus vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Adolf Friedrich Johann BUTENANDT (Germanlingva prononco: [ˈaːdɔlf ˈbuːtənant]; 24a de Marto 1903 – 18a de Januaro 1995) estis germana biokemiisto.[1] Oni atribuis al li la Nobel-premion pri kemio en 1939 pro lia "laboro pri seksaj hormonoj." Li dekomence malakceptis la premion kongrue kun la politiko de Nazia Germanio, sed akceptis ĝin en 1949 post la Dua Mondmilito.[2][3][4][5] Li estis Prezidanto de la Max-Planck-Societo el 1960 ĝis 1972. Li estis ankaŭ la unua, en 1959, kiu malkovris la strukturon de la seksa feromono de silkovermoj kion li nomis bombikol.