Back Fecundación AN تخصيب Arabic Fecundación AST Pangingidam BCL Апладненне BE Апладненьне BE-X-OLD Оплождане Bulgarian নিষিক্তকরণ Bengali/Bangla Oplodnja BS Fecundació Catalan
| Parto de serio pri | |
| Homa kresko kaj disvolviĝo | |
|---|---|
| |
| Etapoj | |
| Biologiaj mejloŝtonoj | |
Fekundigo aŭ fekundiĝo estas grava kondiĉo de seksa reproduktiĝo. Seksĉeloj havas nur duone tiom da kromosomoj, kiom havas korpoĉeloj. Nur la unuiĝo de du gametoj restarigas la nombron de kromosomoj karakterizan por la specio.
Koncipo estas, post fekundiĝo, formi en si post la ĝermon de vivanta estaĵo.
La procezoj de fekundiĝo povas esti tre malsamaj, ĝenerale, la matura ovoĉelo devas kontaktiĝi kun la spermatozoo. Se la fekundiĝo okazas ekster la korpo, tiam la spermatozooj ĝenerale alnaĝas la ovon helpe de frapado de siaj flageloj. Se la fekundiĝo okazas en la korpo, tiam en la renkontiĝo de seksaj ĉeloj partoprenas la seksvojoj de la gepatroj kaj iliaj gamonoj (kemiaĵoj, produktitaj de seksĉeloj), okazigintaj la kemotropismon ktp. Plejofte nur unu spermatozoo penetras en la ovoĉelon (unuspermio aŭ monospermio). La multspermio aŭ polispermio estas tre malofta fenomeno. Kiam okazas penetro de spermatozoo, la surfaco de la ovo tuj estigas membranon, kiu malhelpas al pliaj spermatozooj la penetron. La ovon penetras nur la kapo kaj la meza parto (kolo) de la spermatozoo. La kapo, kiu fakte estas nur duonnukleo, ŝvelas pro alpreno de likvaĵo, tiel ke ĝi eksimilas la ovoĉelan duonnukleon. La meza parto de spermatozoo enhavas centriolojn, sen kiuj la ĉeldividigo ne okazas. La centrioloj en ovoĉelo estigas citocentrojn, kiuj ligiĝas kun la centromenoj de kromosomoj.
La sperma nukleo kun centriolo proksimiĝas al la ovoĉela nukleo kaj finfine kunfandiĝas kun ĝi, formante zigotan nukleon. Ĉi tiu tuj komencas la dividiĝon. Malaperas la nuklea membrano, la kromosomoj fariĝas videblaj. Ili formas metafazo-grupon, kaj okazas la unua mitozo, kiel la unua paŝo al segmentiĝo. En tiu ĉi procezo ladisduiĝintaj centrioloj aŭ citocentroj difinas la polusojn de la estontaj blastomeroj. Tiam komenciĝas la ontogenezo, pri kiu jam temis en la antaŭa parto.