Lombarda lingvo | ||
Lengua lumbarda | ||
Areo kie oni parolas la lombardan | ||
lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
Gaŭlo-itala lingvaro • Piedmontese–Lombard | ||
Parolata en | Italio Svislando | |
Parolantoj | 3 900 000 | |
Denaskaj parolantoj | Proksimume 3,5 milionoj[1] | |
Skribo | Latina | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa | ||
Lingva statuso | 3 sendube endanĝerigita | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-2 | roa | |
ISO 639-3 | lmo | |
SIL | LMO | |
Glottolog | lomb1257 | |
Angla nomo | Lombard | |
Franca nomo | lombard | |
Vikipedio | ||
La lombarda lingvo (lombarde: lombard, lumbard, lumbaart) estas lingvo parolata ĉefe en Lombardio, regiono de Italio, en kantono Tiĉino kaj kantono Grizono, en Svislando, kaj en kelkaj orientaj partoj de Piemonto. La lombarda lingvo konsistas el pluraj variantoj, kaj ĝi estas nomata el la Ruĝlibro de Unesko pri danĝeraj lingvoj.