Mallongigita dominantseptakordo estas dominantseptakordo, kies bazotono ne aperas.
Tiu ĉi akordo tamen ne estas memstara akordotipo, sed diminuita trisono. La kompreno de ĉi tiu akordo kiel mallongigita dominantsakordo devenas de la funkciteorio. Kiel diminuita akordo ĝi staras kiel gam-apartena akordo sur la 7-a ŝtupo de la maĵora gamoj; ĝi havas tamen kiel ununura tdiminuita trisono de la gamo apartan pozicion.
Ĉi tiu akordo estis uzata en sia 1-a inversigo (sest-akordo) ja delonge kiel konsonanca sono, antaŭ ol ĝi en la malfrua baroko per apero de la dominantseptakordo estis sentata kiel ties anstataŭanto kaj per tio kiel disonanca.[1]
(Laŭ la sama principo ankaŭ la dominanta septnaŭta akordo estas mallongigebla.)
- ↑ Diether de la Motte, Harmonielehre, ISBN 978-3-7618-2115-2, 14-a eldono., p. 56-7