Momento

Momento laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIV aŭ Reta Vortaro estas en baza difino "tre mallonga nedifinita daŭro de tempo", do "tempero". Vortaroj^[1] kaj gramatikaj verkaĵoj pri Esperanto atentigas ke neĝustas kaj evitindas la uzo de la vorto en alia senco (precipe uzo sinonime al "motivo" aŭ "punkto") ol la supre difinita.

	„  Atendu nur unu momenton. Ne restu eĉ momenton plu! Momento da silentoZ Veni en la ĝusta, favora momento Ĉe la lasta momento Parolo malvera restas nur por momentoZ. La momento estas grava kaj epokfara. Aperas prudento, kiam pasis la momento (ĝusta tempo)[2]. Ĉiumomente alvenis novaj gastoj. ”

1. ↑ ekzemple Reta Vortaro
2. ↑ L. L. Zamenhof (eld. Camille Rogister): Proverbaro esperanta