Okcitana | ||
occitan [ucita']/[uksitan]/[usitan] | ||
lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
okcitana-latinida lingvaro • gaŭlo-latinida lingvaro | ||
Parolata en | Okcitanio (Francio, Hispanio, Italio kaj Monako) | |
Parolantoj | 542 000 | |
Denaskaj parolantoj | 758.000 | |
Skribo | latina | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa lingvaro | ||
Oficiala statuso | ||
Oficiala lingvo en | Hispanio | |
Reguligita de | Conselh de la Lenga Occitana | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-1 | oc | |
ISO 639-2 | oci | |
ISO 639-3 | oci | |
Glottolog | occi1239 | |
Angla nomo | Occitan | |
Franca nomo | occitan | |
Specimeno | ||
la Patro Nia:
| ||
Vikipedio | ||
La okcitana lingvo estas latinida lingvo parolata de parto de la loĝantaro en Sudfrancio, kelkaj valoj en Italio kaj en valo Arano en Hispanio. Ĝi estas endanĝerigita lingvo, nun parolata de multe malpli da homoj ol antaŭ 1970.
Origino: inter la jaroj 500 kaj 1000 el la vulgara latino de suda Francio.