Ordinara meleagro | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ordinara meleagro, masklo
Ordinara meleagro, ino
| ||||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Meleagris gallopavo (Linnaeus, 1758) | ||||||||||||||
Konserva statuso | ||||||||||||||
Distribuado ĉefe en orienta Usono kaj du vertikalaj strioj de Meksiko
| ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La ordinara meleagro (Meleagris gallopavo) estas birdo de la familio de Fazanedoj kaj la plej peza membro de la ordo de Kokoformaj. Ĝi estas la sama specio kiel la Hejma meleagro, kiu estis enhejmigita el la sudmeksika subspecio de la natura meleagro. La ordinara meleagro, kies prahejmo estas parto de Nord-Ameriko kaj Mez-Ameriko estis kunportita al Eŭropo en la 16-a jarcento. Ĝia sovaĝa natura formo hodiaŭ jam apenaŭ estas trovebla, sed la hejmigitaj subspecioj disvastiĝis en la tuta mondo kaj oni bredas ilin ĉefe pro la viando.
Ĝi havas diversajn kolortipojn, el kiuj la plej oftaj estas la bronza, blanka kaj nigra tipoj. La meleagron karakterizas la kornoforma karnaĵo super la beko, kiu estas tre forte evoluinta ĉe la masklaj birdoj. Ĝia kapo, kolo estas preskaŭ senplumaj, verukaj. Ĝia kapo estas malgranda, la kolo svelta, la korpo granda, la kruroj longaj. La ino demetas jare 30–60 ovojn. La kovado daŭras 28 tagojn, la eloviĝantaj meleagridoj estas sentemaj ĝis aĝo de 7–10 semajnoj, kiam ilia kapo kaj kolo ruĝiĝas.