Patrino Naturo (foje konata kiel Patrino Tero aŭ la Tera Patrino) estas metafore personigo de naturo ke fokusas sur la vivo-donanta kaj nutranta flankojn de naturo reprezentante ĝin en la formo de patrino aŭ patrina diino.
Tra la figuro de la patrino, al ŝi estas asignita ina rolo. Bildoj, en kiuj la naturo estas enkorpigita kiel virino, estas konataj kaj sentempaj, ĉar patrineco estas la baza principo de ĉio fekunda kaj krea, de tuteco kaj unueco, originaleco, protekto kaj nutrado. Ĉi tio estas esprimita en esprimoj kiel "ĉe la sino de Patrino Naturo" aŭ "en la utero de Patrino Tero". El tiu ĉi baza ideo disvolviĝis tre malsamaj – foje tute kontraŭdiraj – konceptoj dum la historio[1]. La termino ofte rilatas al vivo.
La esprimo foje estas uzita por kompletigi Patro Tempo, aŭ pli moderne Patro Ŝtato [2].
↑Irmgard Roebling u. Wolfram Mauser (Hrsg.): Mutter und Mütterlichkeit: Wandel und Wirksamkeit einer Phantasie in der deutschen Literatur : Festschrift für Verena Ehrich-Haefeli. Königshausen & Neumann, Würzburg 1996, ISBN 3-8260-1212-7. S. 13, 187–192, 255.