Platona amo

Platona amo estas dirmaniero en kiu kutime estas aludata amo sublimigita, nome ignoranta la dimensiojn seksan kaj pasian.

Tiu amo-formo reale elfluas el filozofia kunteksto en kiu amo, intencita kiel movo de la animo kaj ne kiel formo de rilato, estas interpretita kiel impulso al la transcendo de la sensa realo propra de la aspektaj ŝajnoj, kapabla do movi al la scio pri la absoluto. La amo povas adresiĝi ankaŭ al partnero seksaltira, sed en tiu estas konsiderataj nur intelektaj, moralaj kaj spiritaj kvalitoj. En literaturo platona amo elstaras en la poezio.

Entute, amo por la ideoj kaj idealoj: amo do el si mem tute ĉasta.^[1]

1. ↑ Tiu psika-mensa stato ebligas ke la homo kuniĝu kun la dieco, aktiviĝante en procedo de endiigo, kiel teorias Giordano Bruno. Foje eĉ mistikuloj per tiu amo priskribas la amon al ĉielaj figuroj.