Sfumato

Detalo de la vizaĝo de Mona Lisa montranta la uzon de sfumato, partikulare en la ombro ĉirkaŭ la okuloj.

Sfumato estas unu el la kvar kanonaj pentromodoj de la Renesanco (la aliaj tri estus Cangiante, Chiaroscuro, kaj Unione).[1] Sfumato devenas el la itala "sfumare", “svagiĝi” aŭ “forvaporiĝi kiel fumo”.

Laŭ Francisko Azorín sfumi estas Malintensigi pograde, ĉe desegno aŭ tuĉo, la naturan nigron de karbo, krajono, inko, k. c. Fari la samon rilate aliajn kolorilojn.[2] Li indikas etimologion el la latina ex + fumo (de fumo).[3]

  1. Hall, Marcia. (1994) Color and Meaning: Practice and Theory in Renaissance Painting. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-45733-0.
  2. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 183.
  3. Azorín, samloke.

Sfumato

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne