|
|
| kemia elemento • simpla substanco • chalcophile element
|
| materialo • posttransira metalo
|
| Ĝeneralaj informoj
|
| Nomo (latine), simbolo, numero
|
zinko (zincum), Zn, 30
|
| CAS-numero
|
7440-66-6
|
| Loko en perioda tabelo
|
12-a-a grupo, 4-a periodo, bloko d
|
| Karakteriza grupo
|
Transiraj metaloj
|
| abundeco en terkrusto
|
0,012 %
|
| Nombro de naturaj izotopoj
|
5
|
| Aspekto
|
blua-griza solidaĵo
|
|
| Atomaj ecoj
|
| Relativa atompezo
|
65,4 amu
|
| Kovalenta radiuso
|
135 pm
|
| Radiuso de van der Waals
|
139 pm
|
| Elektrona konfiguracio
|
[18Ar]3d104s2
|
| Oksidiĝa nombro
|
+2
|
| Fizikaj ecoj
|
| Materia stato
|
solida
|
| Kristala strukturo
|
sesedra
|
| Denseco
|
7,14 g/cm3
|
| Malmoleco
|
2,5 (Mohs-skalo)
|
| Magneta konduto
|
diamagneta
|
| Degelpunkto
|
419,53 °C (692,68 K)
|
| Bolpunkto
|
907,0 °C (1180 K)
|
| Molvolumeno
|
9,16 · 10−6 m3/mol
|
| Boliga varmo
|
115 kJ/mol
|
| Premo de satura vaporo
|
100 Pa (750 K)
|
| Elektra konduktivo
|
16,6x106 S.m-1
|
| Elektra rezistivo
|
6,024x10-8 Ω · m
|
| Diversaj
|
| Elektronegativeco
|
1.65 (Pauling-skalo)
|
| Joniga energio
|
1-a 906,4 kJ/mol
2-a 1733,3 kJ/mol
|
| Izotopoj
|
|
|
| Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.
|
Zinko estas kemia elemento, simbolo Zn, atomnumero 30. Ĝi estas arĝent-kolora transirmetalo, valora pro sia uzo en alojoj, kiel latuno. Ankaŭ, oni uzas zinkon en galvanizado.
Laŭ Francisko Azorín zinko estas Ĥemia elemento, trovata en la naturo, ordinare kun la sulfuro; bluete blanka, peza metalo uzata en konstruado kiel tegoloj, kanaletoj, ladoj, k. c.[1] Li indikas etimologion el cinium, vorto elpensita de Paracelso, en la 16ª jc. Kaj li aldonas la terminojn zinkografio, por arto gravuri en zinko, elpensita de Brugnot en 1818ª j. celante anstataŭi la litografion, kaj zinkogravuro.[2]
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝoj 214-215.
- ↑ Azorín, samloke.
