Belar

Beste esanahi batzuen berri izateko, ikus: «Belar (argipena)»

Belarra landare zurtoin-biguna da. Belarkia edo landare belarkara belar-itxura eta batik bat ligninarik gabeko landarea da.^[1] Orokorrean estaldura dentso, labur eta oso bat eratzen dute. Zelai eta belardietan erabiltzen dira modu apaingarrian eta hainbat kirol egiteko zelaietan ere.

Belarrak urtekariak, biurtekariak edo bizikorrak izan daitezke. Urtekariak guztiz hiltzen dira garapen garaia amaitzean, edo loratu eta fruitua eman dutenean. Hazitik hazten dira berriro^[2]. Biurtekari eta bizikorren zurtoina, garapen garaia amaitzean hil daiteke, baina beste zati batzuek iraun dezakete lurretik hurbil edo azpian (biurtekariak hurrengo garapen garaia arte, loratu eta fruitua eman ondoren hiltzeko). Garapen berria bizirik dauden zatietatik hasten da, horien artean sustraiak, kaudizea (lur mailako zurtoinaren zabalunea) edo lurrazpiko zurtoinak (erraboilak, estoloiak, errizomak eta tuberkuluak). Belarkara biurtekariak dira azenarioa eta pastinaka. Bizikorrak dira patata, menda, garo gehienak eta Poaceae gehienak.

Landare belarkara batzuk nahiko handiak izan daitezke, hala nola Musa generoa, bananondo landarearena.

1. ↑ https://web.archive.org/web/20090204171942/http://www1.euskadi.net/euskalterm/indice_e.htm
2. ↑ Levine, Carol. 1995. A guide to wildflowers in winter: herbaceous plants of northeastern North America. New Haven: Yale University Press. page 1.