Atzerriko film onenaren lau Oscar Sariren irabazle, 1993an, ohorezko Oscar Saria eman zioten bere ibilbideagatik[3].
Bere ibilbidean, iruditeria kolektibo zinematografikoan txertatu diren pertsonaiak eta eszenak sortu zituen. Bere buruaz esaten zuen «esateko ezer ez duen artisaua baina nola esan dakiena» zela[4] .
Oro har, bere obraren ekarpen estetikoz eta «fellinesko»tzat etiketatu diren pertsonaia eta giro arrotz horiez harago, bere filmetako batek, La dolce vitak, eragin nabarmena eta iraunkorra du nazioarteko kulturan, paparazzi-en figurari izena ematen baitio protagonistetako baten oinarrituta, Paparazzo[3].
↑(Ingelesez)Burke, Frank; Waller, Marguerite R.. (2002). «Introducción» in Frank Burke y Marguerite R. Waller Federico Fellini: Contemporary Perspectives. Toronto, Canadá: University of Toronto Press, Scholarly Publishing Division ISBN9780802076472..
↑ abc(Ingelesez)Bonadella, Peter. (2002). «Federico Fellini. A Life in Cinema» The Films of Federico Fellini. Nueva York, EUA: Cambridge University Press ISBN978-0-511-06572-9..
↑«Los mejores directores de cine»20 minutos España (España) 16 de septiembre de 2011 Aipua: «Ia lau hamarkadatan –1952ko El jeque blanco filmetik 1990eko La voz de la luna filmera–, bi dozena filmetan, Fellinik pertsonaia gogoangarrien multzo txiki baten erretratua egin zuen. Bere buruari buruz esan zuen: «ezer esateko ez duen artisaua zela, baina nola esan badakiena».».