Heriotza

Burezur bat, heriotzarekin lotutako sinboloa.
Heriotza loreak zaintzen, Kuoleman Puutarha, Hugo Simberg-en marrazkia.

Heriotza biziaren erabateko eta betirako amaierari deritzo. Zergatien artean zahartzaroa, malnutrizioa, gaixotasunak, traumatismo larriak, indarkeria eta suizidioa daude. Lehenengo hirurak berezko heriotza moduan sailkatzen ditugu, azken hirurak ez bezala. Gaur egun munduan 10 eragilerik ohikoenak dira kardiopatia iskemikoa, istripu zerebrobaskularrak, BGBKa, arnas aparatuko infekzioak, minbizia (bereziki arnas aparatukoa), HIESa, gaixotasun diarreikoak, diabetesa (mellitus), errepideetako istripuak eta hipertentsio-kardiopatiak, hurrenkera honetan OMEren arabera. Hala ere, hainbat kasutan heriotza eragin duena ez da argi gelditzen eta batzuetan autopsia egin behar izaten da, indikazio mediko eta judizialengatik.

Heriotza-tasarik handienak dituzten herrialdeak afrikarrak dira, 2006an: Niger, Sierra Leona, Liberia, Hegoafrika, Angola, Botswana eta Zimbabwe.

Heriotzaren benetako izaera hainbat erlijio-ohituren arduretako bat izateaz gain, filosofiaren aztergaia ere bada. Berpizkunde (kulto abrahamikoetan) eta berraragiztatze (Indiakoetan) sinesmenak heriotzaren osteko beste bizitza batzuekin lotuta daude.

Biologikoki, gorpuek ekiten diote deskonposizio prozesuari pertsona hil eta denbora tarte gutxira.


Heriotza

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne