La caduta degli dei

La caduta degli dei
Jatorria
Argitaratze-data	1969
Izenburua	The Damned
Jatorrizko hizkuntza	italiera; alemana; ingelesa
Jatorrizko herrialdea	Alemania eta Italia
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa, art film (en) eta LGBTeei buruzko filma
Iraupena	155 minutu
Kolorea	koloretakoa
Telesaila	Q108741934
Grabazio lekua(k)	Alemania, Austria, Comoko aintzira eta Lierna
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Luchino Visconti
Gidoigilea(k)	Nicola Badalucco (en) ; Enrico Medioli; Luchino Visconti
Antzezlea(k)
	Dirck Bogarde ; Ingrid Thulin ; Helmut Griem ; Helmut Berger ; Renaud Verley ; Umberto Orsini ; Reinhard Kolldehoff ; Florinda Bolkan ; Nora Ricci ; Charlotte Rampling ; Ester Carloni ; Albrecht Schoenhals (en) ; Irina Wanka ; Karl-Otto Alberty ; Jessica Dublin ; John Frederick
Ekoizpena
Konpainia ekoizlea	Warner Bros.; Warner Bros. Pictures (en)
Edizioa	Ruggero Mastroianni
Ekoizpen-diseinatzailea	Vincenzo Del Prato (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Maurice Jarre
Argazki-zuzendaria	Pasqualino De Santis; Armando Nannuzzi
Jantzi-diseinatzailea	Piero Tosi
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Alemania
Argumentu nagusia	intzestua, familia disfuntzionala eta Hirugarren Reicha
Historia
Nominazioak	Jatorrizko gidoi onenaren Oscar Saria ; 42. Oscar Sariak ; Nicola Badalucco (en) , Enrico Medioli, Luchino Visconti

La caduta degli dei (alemanez: Götterdämmerung edota Die Verdammten; ingelesez: The Damned eta euskaraz: «Jainkoen gainbehera edota Madarikatuak») 1969ko Luchino Visconti italiar zinema zuzendari eta gidoigileak zuzendu eta idatzitako gerra film dramatikoa da. Dirk Bogarde, Ingrid Thulin, Helmut Griem eta Helmut Berger aktoreek antzetzu zuten.

Italierazko izenburua Richard Wagnerren izenburu berdineko Jainkoen Gainbehera (Götterdämmerung) Nibelungoen eraztuna opera saileko laugarren eta azken operari zor dio. 1930eko hamarkadan eta Alemanian girotuta dago, hain zuzen ere, nazismoaren gailentze garaian.

Vicontiren Alemaniar Trilogia delakoaren hiru filmeetako bat da, gainontzeko biak Morte a Venezia (1971) eta Ludwig (1972) dira.

Filmak garai hartan, Sexu iraultza bete-betean zela (1969), zineman ezohikoak eta oso eskandalugarriak ziren gaiak ukitzen ditu: intzestua, homosexualitatea, pedofilia, bai eta prostituzioa eta trabestismoa ere. Bestalde, ohikoagoak edo klasikoagoak ziren gaiak ere jorratzen ditu, tartean botere egarria eta traizioa.

Jatorrizko gidoi onenaren Oscar Sariaren izendapena jaso zuen (Nicola Badalucco, Enrico Medioli eta Luchino Visconti).