Megafauna

Afrikar elefantea, egungo lehorreko animalirik handiena.

Zoologia arloan, megafauna (antzinako grezierazko megas "handi" + latinezko fauna "animalia") animalia "erraldoi", "oso handi" edo "handien" multzoa da. Egungo literatura zientifikoan Pleistozenoko megafauna izendatzeko erabiltzen dute, Pleistozeno berantiarrean eta Holozenon zehar iraungipen masiboan desagertzen ari dena.[1][2] Bere barnean azken glaziazioan arketipikoak ziren Ipar Hemisferioko mamutak eta Hego Hemisferioko gliptodonteak daude.[3] Ataria 44[4][5] edo 100 kilogramotan dago.[5][6] Hau da, orein buztanzuria edota kanguru gorria, eta baita gizakiok ere, megafauna dira. Askotan, irizpide murriztaile bat erabiltzen dute: tona metrikoarena.[7]

  1. (Ingelesez) «Bigger kill than chill: The uneven roles of humans and climate on late Quaternary megafaunal extinctions» ResearchGate.
  2. (Ingelesez) «Human Dispersal and Late Quaternary Megafaunal Extinctions: the Role of the Americas in the Global Puzzle» ResearchGate.
  3. Ice Age Animals. Illinois State Museum
  4. Stuart, A. J.. (1991-11). «Mammalian extinctions in the Late Pleistocene of northern Eurasia and North America» Biological Reviews (Wiley) 66 (4): 453–562.  doi:10.1111/j.1469-185X.1991.tb01149.x..
  5. a b Johnson, C. N.. (2002-9-23). «Determinants of Loss of Mammal Species during the Late Quaternary 'Megafauna' Extinctions: Life History and Ecology, but Not Body Size» Proceedings of the Royal Society of London B (Royal Society) 269 (1506): 2221–2227.  doi:10.1098/rspb.2002.2130..
  6. (Ingelesez) Martin, P. S.; Steadman, D. W.. (1999-6-30). MacPhee, R. D. E ed. Extinctions in near time: causes, contexts and consequences. in: Advances in Vertebrate Paleontology. 2 New York: Kluwer/Plenum, 17–56 or. ISBN 978-0-306-46092-0. OCLC .41368299.
  7. Fariña, Richard A.; Vizcaíno, Sergio F.; De Iuliis, Gerry. (2013). Megafauna. Giant Beasts of Pleistocene South America. Indiana University Press, 416 or. ISBN 978-0-253-00230-3..

Megafauna

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne